Her şeyin başı sağlık!
Sağlıktan mühimi yok!
Sağlık çalışanları çok fedakâr!
Beyaz melek onlar!
Şimdi gidin herhangi bir siyasi partiye; il başkanına, ilçe başkanına, kapı görevlisine, uzatın mikrofonu; 14 Mart Tıp Bayramı, deyin.
Başlar yukarda yazdığım ve dahi aklıma gelmeyen bir sürü övgüye…
***
Dün 14 Mart Tıp Bayramıydı.
Manisa Tabip Odası bu nedenle bir takım etkinlik ve programlar hazırladı ve kamuoyuna duyurdu.
Bunlardan biride Atatürk heykeline çelenk sunumu idi…
Kaç kişi vardı sizce? 100!, 200!, 2000!...
22!
Evet, 22 kişi vardı.
Manisa Tabip Odasının eski yeni yöneticileri, bir iki özel hastane başhekimi, sendikaları temsilen bir iki kişi, bir iki siyasi partiden temsilci, eczacı ve diş hekimleri odalarından birer, ikişer temsilci, halk sağlığı müdürü vs.
Manisa’da ki Kamu(!) hastaneler birliği genel sekreteri neden yoktu?
Var mı cevabını bilen?
Aradım sordum Tabip Odasına. Davet ettik dediler, cevap bile vermedi.
Ya İl Sağlık Müdürü?
Oda kendi programını göndermiş.
Aynı saate mi denk geliyor programı?
Yooo.
Hastanelerin başhekimleri?
Başhekim Yardımcıları?
Hekimler, hemşireler, laborantlar, sağlık memurları?
Yok!
En başta halkı temsil eden siyasi partiler yok.
İstediğiniz kadar “Sağlık emekçilerine değer veriyoruz.” deyin.
Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.
Sonuç 22 kişi…
***
Eziliyoruz!
Ücret güvencemiz yok!
Gelecek güvencemiz yok!
Şiddete uğruyoruz!
Şimdi gidin bir hastaneye, herhangi bir sağlık emekçisine sorun, daha ne sorunlar anlatacaktır kim bilir.
Doğrudur da.
Çok sorunları var sağlık emekçilerinin.
Sonra hangi sendikaya üyesin diye sorun, ya o anda hatırlamaz, ya da böyle sorunlar olan zamanda bile kılını kıpırdatmayan bir sendika ismi verir size.
Bakın, dün, yani 14 Mart Günü, Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) işte bu taleplerle bir yürüyüş ve basın açıklaması düzenledi.
Saat 12.15 de Doğum evi önünde buluşup, devlet hastanesine yürüdüler.
Orada onları Manisa Tabip Odası üyeleri karşıladı ve ortak bir basın açıklaması yaptılar.
“14 Mart’ta 14 Acil Talep.” diye haykırdılar.
Madde 1: Emekli Sağlık Çalışanlarının maaşları acilen iki katına çıkarılsın…
Diğerlerini saymayacağım. Özetle; iş güvencesi, gelir güvencesi ve gelecek güvencesi için haykırdılar.
Doğum evi önünde altmış, bilemedin yetmiş kişi, devlet hastanesi önünde de otuz-kırk kişi toplam yüz, yüz on kişi… Bunların yirmi, yirmi beşi KESK’e bağlı diğer sendikalardan dostlar(Eğitim Sen-BES), DİSK Emekli Sen, sağlık hakkı meclisi üyeleri vs. Geriye kaldı; 70–80 duyarlı sağlık emekçisi…
Manisa merkezde en az üç bin sağlık emekçisi var.
Ve 14 Mart günü düzenleniyor bu eylemler!
Hani o çok yetkili diğer sendikalar?
O sendikaların iktidar değiştikçe değişen üyeleri: nerde?
Sağlıcakla…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder