Eski çamlar bir türlü bardak olmuyor bu ülkede.
Bir bakıyorsun; aynı tartışmalar, aynı zihin bulanıklığı ile ve hatta aynı tonda, hala tedavülde… Tartışılıyor da tartışılıyor.
Öylesi tartışma başlıkları var ki aynı kişilerle defalarca konuşmuşsun, anlatmışsın; kavgası edilmiş, karşılıklı haklısınlar denmiş, sonra işine bakmışsın.
Yılların tartışması yani…
Bir bakıyorsun tekrar açılmış. Sanki hiçbir konuşulmamış gibi…
Sil baştan, ilk açıldığı andaki gibi masumane...
Gündemde…
Koca koca insanlar, hemen her gün onlarca çam deviriyor da bu “eski çam” konuları dimdik ayakta…
***
Hastane bahçesinde cep telefonu ile konuşuyor bir yandan da, ‘gel gel’ diye işaret ediyor.
Gittim ve sabırla uzun telefon konuşmasının bitmesini bekledim.
—Ha Ayşe evet, ararım onu, telefonu var. ... Selami? Tamam, ona da ulaşırım. Tabi tabi anlatırım... Tamam kendine iyi bak...
Kapattı telefonu ve Genel Sağlık İş, dedi...
—Hayırlısı olsun, dedim.
Bu tarz bir cevap beklemiyordu ki bir süre baka kaldı.
Başarılar diledim.
Ağzı hala açık, ağzının kenarından sızdı sızacak bir ıslaklıkla…
Birkaç isim verdim, şunlara şunlara gidin dedim, kimyası bozuldu.
Döndüm yürüdüm.
***
Genel Sağlık İş, bilmeyenler için hatırlatayım…
SES 1996 yılında o dönem, sağlık ve sosyal hizmet işkolunda örgütlü dört sendikanın birleştirilmesi sonucunda kurulan bir sendikadır.
Genel Sağlık İş’te onlardan biriydi.
Bir süre sonra bu arkadaşlar tekrar ayrılmak istediler ancak geldikleri kadar kişi ile gidemediler.
Neydi bizim dört sendikayı birleştirirken ve SES’i kurarken ki gerekçelerimiz?
Hatırladığım kadarıyla: İşveren tek ve güçlü, o halde bizimde tek ve güçlü bir sendikal örgütlenmeye ihtiyacımız var. Birleşelim, güçlenelim ve haklarımızı daha iyi savunalım.
Aramızda kimi farklılıklar olmasına rağmen, benzer yönlerimiz daha fazla. O halde farklılıklarımızı değil, benzerliklerimizi ön plana çıkaralım.
***
Biz bu birleşmeyi yaptıktan sonra kimi hükümet sendikaları türedi hatta bunlar çok yüksek üye sayılarına da ulaştılar ancak hak alma mücadelemiz her şeye rağmen belli bir ağırlığın altına hiç düşmedi.
Hep hükümet sendikalarının sayısı çoktu ama kamu çalışanlarının vicdanı da, umudu da biz olduk.
İşte bu nedenle de; eski Genel Sağlık İş üyelerinin çoğu tekrar ayrılmanın, bölünmenin yararsız olacağını değerlendirdi ve gidenlerde kitlesel bir güce ulaşamadan konu kapandı.
Yada en azından biz kapandı zannettik.
Kapanmamış…
Canları sağolsun…
***
Eğer haklılarsa kitleselleşir, sağlık emekçilerinin gün be gün eriyen ücretlerini, insanca yaşayacak düzeye yükseltirler.
Kim bilir belki; sağlık emekçilerine yönelen şiddete çözüm bulurlar.
Hastanelerin satılması konusu onların sayesinde gündeme oturur bakarsınız, halkımız belki bizden çok onların sözünü dinler…
Kamu özel ortaklığı yöntemi ile bütün hastanelerin özelleştirilmesi ve sağlık emekçilerinin taşeron sistemde çalışmaya zorlanmasını belki bu arkadaşlar çözerler.
Öyle olursa eğer bizde “Birleşe birleşe kazanacağız.” Sloganımızı gözden geçirir ve belki; “Bölüne bölüne çoğalacağız.” demeye bile başlarız.
Sağlıcakla…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder